Nadmierny stres rodzica jest związany z otyłością, konsumpcją fast foodów i zmniejszoną aktywnością fizyczną u dzieci – donoszą naukowcy ze School of Medicine Uniwersytetu Pensylwania.
Jest bardzo prawdopodobne, że dzieci rodziców obciążonych dużą liczbą życiowych stresorów będą cierpieć na otyłość. Ponadto, jeśli rodzice postrzegają samych siebie jako zestresowanych, ich dzieci jedzą częściej posiłki typu fast food, w porównaniu z dziećmi, których rodzice czują się mniej zestresowani.
Jest bardzo prawdopodobne, że dzieci rodziców obciążonych dużą liczbą życiowych stresorów będą cierpieć na otyłość. Ponadto, jeśli rodzice postrzegają samych siebie jako zestresowanych, ich dzieci jedzą częściej posiłki typu fast food, w porównaniu z dziećmi, których rodzice czują się mniej zestresowani.
"Stres rodziców może być ważnym czynnikiem ryzyka otyłości u dzieci i zachowań z nią związanych " - mówi Elizabeth Prout-Parks, MD, specjalista do spraw żywienia w szpitalu dziecięcym w Philadelphii, która kierowała projektem badawczym. "Ważne są również siła i liczba czynników stresogennych".
Otyłość dzieci okazała się powiązana z następującymi problemami rodziców: słabym zdrowiem fizycznym i psychicznym, wysiłkiem finansowym i prowadzeniem gospodarstwa domowego przez jedną osobę. Istnienie związku między stresem rodziców i otyłością dzieci nie jest co prawda nowością - już wcześniej naukowcy wskazywali na tę korelację – jednak najnowsze analizy objęły bardziej zróżnicowaną populację, zarówno pod względem etnicznym, jak i socjoekonomicznym, aniżeli poprzednie studia.
Zespół badawczy, opierając się na uzyskanych wynikach sugeruje, że publicznym kampaniom zdrowotnym przeciwdziałającym otyłości u dzieci, winny towarzyszyć interwencje mające na celu redukcję rodzicielskiego stresu oraz psychoedukację w zakresie umiejętności radzenia sobie z negatywnymi emocjami.
Naukowcy wysunęli powyższe wnioski na podstawie danych samoopisowych pochodzących od 2119 rodziców i opiekunów mieszkających na terenie Filadelfii. Brano pod uwagę gospodarstwa domowe z dziećmi w wieku od 3 do 17 lat, z których 25% cierpiało na otyłość. Analizowano następujące zmienne: stresory doświadczane przez rodziców, indywidualną percepcję poziomu stresu, wiek, rasę, poziom wykształcenia, stan zdrowia i płeć, BMI (indeks masy ciała), jakość snu, konsumpcję fast-foodów, spożycie owoców i warzyw oraz aktywność fizyczną.
Czynniki stresogenne
Spośród branych pod uwagę czynników stresogennych najsilniejszy związek z otyłością dzieci miało prowadzenie gospodarstwa domowego przez jednego rodzica. Natomiast stres finansowy był najsilniej związany z brakiem aktywności fizycznej dzieci. Wbrew oczekiwaniom ani obiektywne stresory występujące w życiu rodziców, ani ich subiektywna ocena przeżywanego stresu nie były związane ze zmniejszonym spożyciem owoców i warzyw przez dzieci.
Omawiane badanie jako pierwsze zidentyfikowało istnienie związku pomiędzy oceną rodziców ich „zestresowania” a częstszą konsumpcją fast-foodów przez dzieci. Jedzenie typu fast food, często zawierające duże ilości tłuszczu i cukru, stanowi ważny czynnik ryzyka otyłości i problemów zdrowotnych u dzieci. Naukowcy spekulują, że nadmiernie zestresowani rodzice mogą kupować więcej fast foodów dla rodziny, aby zaoszczędzić czas i wysiłek, konieczne do przygotowania normalnego posiłku. Autorzy sugerują również, że rzeczywisty, jak i postrzegany stres rodzicielski może skutkować zmniejszeniem kontroli nad dziećmi, które wyzwoliwszy się spod władzy opiekunów, chętnie dokonują wyboru niezdrowej żywności i zaniedbują aktywność fizyczną.
"Mimo że wiele stresorów występujących w życiu rodziców może spowodować niekorzystne zmiany dla zdrowia fizycznego ich dzieci, jednak ważniejsze wydaje się indywidualne poczucie „bycia zestresowanym” - piszą specjaliści. Ich zdaniem, przyszłe badania nad otyłością dzieci powinny skupić się wokół różnorodnych zachowań rodziny i czynników wspólnych środowiska, niedostępnych w bieżącym studium. „Opieka kliniczna, badania i inne programy mogą zmniejszyć poziom otyłości u dzieci poprzez rozwijanie środków redukcji stresu u rodziców", powiedziała dr Prout-Parks. "Nauczanie rodziców alternatywnych strategii radzenia sobie ze stresem może również pomóc im obniżyć subiektywne poczucie stresu".
Badanie zostało opublikowane w 2012 roku, w listopadowym numerze „Pediatrics”.
