Około 10% wszystkich dzieci w wieku szkolnym doświadcza niepowodzeń w uczeniu się. Dysleksja jest najczęstszym problemem. Oznacza trudności z czytaniem i rozumieniem języka pisanego. Ponieważ są to kluczowe elementem w nauce, dzieci z dysleksją mogą mieć problemy z opanowanie podstawowych umiejętności i poradzeniem sobie w szkole.
Objawy dysleksji u dzieci mogą przybierać różne stopnie nasilenia. Zazwyczaj wyróżnia się natępujące symptomy:
- późna nauka mówienia;
- niewyraźna wymowa;
- nieumiejętność rymowania słów;
- ograniczona zdolność do uczenia się alfabetu, mylenie liter takich jak "p" i "b", przestawianie porządku liter w słowach;
- trudności z rozpoznawaniem kolorów;
- problemy z pamięcią, na przykład niemożnośc zapamiętywania liczb;
- problemy z pisaniem, nieczytelny charakter pisma;
- mniejsza sprawnośc w zakresie tak zwanej małej motoryki;
- niezrozumienie połączenia pomiędzy literami a odpowiadającymi im dźwiękami;
- trudności w uczeniu się języka obcego;
- problemy z rozpoznawaniem kierunków, mylenie lewej strony z prawą.
Jak ropoznać dysleksję
W praktyce rozpoznanie dysleksji u młodszych dzieci może być trudne zarówno dla rodziców, jak i nauczycieli, ponieważ objawy są często subtelne. Jednak uporczywie utrzymujące się trudności z różnicowaniem dźwięków, szczególnie na początku lub na końcu słowa, mogą stanowić zapowiedź ewentualnych problemów. Wiele dzieci, również młodszych, opracowuje sposoby kompensowania swoich deficytów, na przyład zamiast literować zapamiętują całe słowa.
Jeśli obawiasz się o postępy dziecka w czytaniu i pisaniu, najpierw skonsultuj się z wychowawcą klasy i innymi nauczycielami. Jeśli Ty lub nauczyciel nadal żywicie obawy, zabierz dziecko do lekarza rodzinnego. Być może, ma ono problemy zdrowotne, nie zwiąane z dysleksją, które zaburzają zdolność czytania i pisania. Na przykład: wada wzroku, taka jak krótkowzroczność, wada słuchu czy zespół nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD).
Jeśli dziecko nie wykazuje żadnych widocznych podstawowych problemów zdrowotnych, być może nie reaguje dobrze na metody nauczania. Może konieczne będzie dodatkowe nauczanie i wsparcie, zastosowanie innego podejścia, uczestnictwo w mniejszej grupie lub indywidualne nauczanie. Wiele dzieci czyni postępy po otrzymaniu tego typu wsparcia.
Jeśli nadal istnieją obawy o postępy dziecka, pomimo dodatkowego nauczania, zaleca się dokonanie bardziej szczegółowej oceny w poradni psychologiczno - pedagogicznej.
Diagnoza
Badanie składa się z części psychologicznej i pedagogicznej. Badanie psychologiczne polega na zastosowaniu testu mierzącego inteligencję, pedagogiczne natomiat ma za zadanie określić, na ile zaobserwowane deficyty są widoczne i trwałe, w porównianiu ze średnią. Opinia wydana przez poradnię winna zawierać diagnozę oraz wskazanie odpowiednich interwencji, możliwych do zastosowania zarówno w szkole, jak i poza nią. W trakcie badania rodzic / opiekun wypełnia kwestionariusz na temat ogólnego stanu zdrowia dziecka, jego sytuacji społecznej i zagadnień pokrewnych.
Testy nie ograniczają się do oceny umiejętności czytania i pisania, ale także badają zasób słownictwa, rozwój językowy, logiczne rozumowanie, pamięć, sprawność przetwarzania informacji wizualnych i słuchowych, umiejętności organizacyjne, podejścia do nauki i tym podobne.
Dysleksja może zostać zdiagnozowa, jeśli umiejętność czytania i pisania u dziecka jest słabo rozwinięta, pomimo zastosowania odpowiednich metod nauczania, zaś ich inne możliwości, takie jak logiczne rozumowanie oraz funkcje werbalne pozostają w normie.
W niewielkiej liczbie przypadków, w których trudności dziecka nie ustępują, mimo zastosowania właściwych interwencji w szkole i w domu, możesz poprosić o pełniejszą ocenę, która obejmuje wszystkie aspekty rozwoju dziecka.