Odstawienie alkoholu może być bardzo nieprzyjemne dla uzależnionych. Objawy różnią się u poszczególnych osób, ale większość ludzi będzie doświadczała szeregu negatywnych skutków abstynencji, jeśli przestaną pić po długim okresie użytkowania.
Objawy łagodne i umiarkowane to bóle głowy, nudności, wymioty, bezsenność, przyspieszenie akcji serca, dziwaczne ruchy, niepokój, depresja, uczucie zmęczenia. Do ciężkich objawów odstawienia alkoholu zalicza się halucynacje, gorączkę i drgawki (znane jako DT czyli delirium tremens). Większość ludzi przechodzących detoks po alkoholu nie wymaga hospitalizacji, ale w ciężkich przypadkach może okazać się ona konieczna. Benzodiazepiny, od czasu ich wprowadzenia w 1960 roku, były opcjonalnym środkiem w leczeniu ciężkich przypadków zespołu odstawienia alkoholu.
Benzodiazepiny to klasa leków psychoaktywnych, które działają na spowolnienie centralnego układu nerwowego poprzez aktywację receptorów GABA. Przynosi to wiele korzystnych skutków uspokajających. Oprócz łagodzeniu objawów odstawienia alkoholu, benzodiazepiny są również powszechnie stosowane w leczeniu bezsenności, mimowolnych skurczy mięśni, zaburzeń ruchowych i drgawkowych oraz stanów lękowych.
Najczęstszy schemat leczenia zespołu abstynencyjnego obejmuje trzy dni przyjmwania benzodiazepin o długotrwałym działaniu, przy ustalonym harmonogramie dodatkowych leków dostępnych "w razie potrzeby".
Dwie najczęściej przepisywane benzodiazepiny to chlordiazepoxide i diazepam. Chlordiazepoxide (Librium) jest lekiem cenionym ze względu na jego wyjątkowy potencjał przeciwpadaczkowy, podczas gdy diazepam (Valium) jest preferowany ze względu na bezpieczeństwo w przypadku przedawkowania alkoholu. Benzodiazepiny o krótkim działaniu - oxazepam i lorazepam - są rzadziej używane w leczeniu zespołu odstawienia alkoholu .
W porównaniu do innych leków, benzodizapiny to najbezpieczniejszy i najbardziej efektywny środek leczenia ciężkiego zespołu abstynencyjnego. Mają one jednak swój własny potencjał uzależnieniający. Paradoksalnie, objawy wycofania benzodiazepin są podobne do objawów wycofania alkoholu. Stopniowe zmniejszanie dawkowania jest najlepszym sposobem, aby zapobiec poważnym skutkom odstawienia. Dla uniknięcia takich powikłań, benzodiazepiny są zalecane tylko w krótkotrwałym leczeniu zespołu abstynencyjnego.