Czy u Twojego dziecka zdiagnozowano trudności w uczeniu się? Jeśli tak, zapewne od razu zaczęłaś zamartwiać się, co będzie dalej, snuć czarne scenariusze na temat jego przyszłości w szkole, jak i poza nią. To naturalna reakcja. Ale... sukces szkolny, jakkolwiek bardzo ważny, nie jest celem samym w sobie.
To, czego naprawdę pragniesz dla swojego dziecka, to spełnione, szczęśliwe i satysfakcjonujące życie. Twoja zachęta i wsparcie mogą pomóc zbudować w małym człowieku poczucie własnej wartości, pewność siebie oraz determinację, niezbędne dla osiągnięcia tego celu.
W poszukiwaniu sposobów, jak pomóc dziecku, pamiętaj, że powinnaś je nauczyć pomagać samemu sobie. Twoim zadaniem nie jest "wyleczyć" dziecko z problemów w uczeniu się, ale dostarczyć mu społecznych i emocjonalnych narzędzi, by radziło sobie z trudnosciami. W dłuższej perspektywie, z widokiem na sukces, trudności w nauce mogą pomóc dziecku stać się silniejszym i bardziej odpornym.
Zawsze musisz jednak pamiętać, że sposób, w jaki reagujesz na trudności wywiera ogromny wpływ na dziecko. Samo pozytywne nastawienie nie rozwiąże problemów, ale może wzbudzić w dziecku nadzieję i zaufanie, że rzeczywistość można zmieniać na lepsze. Jak tego dokonać?
1. Uzbrój się w cierpliwość
Trudności w uczeniu się można pokonać, ale wymaga to sporego nakładu pracy i czasu. Do Ciebie, jako rodzica, należy nauczyć dziecko, jak radzić sobie z przeszkodami, unikając zniechęcenia lub przeciążenia. Nie pozwól, by testy sprawdzające, biurokracja szkoły i inne formalności odwracały Twoją uwagę od tego, co jest naprawdę ważne : dawania dziecku maksymalnego wsparcia emocjonalnego i moralnego.
2. Ty jesteś ekspertem
Zapoznaj się z wynikami badań swojego dziecka i metodami pracy stosowanymi przez nauczycieli, terapeutów czy lekarzy. Ale pamiętaj, że to Ty znasz najlepiej swoje dziecko, więc zatroszcz się o znalezienie narzędzia, którego ono potrzebuje, aby móc się uczyć. Pamiętaj, że Twój wpływ przeważa wszystkie inne.
3. Bądź rzecznikiem Twojego dziecka
Być może trzeba będzie zabiegać o specjalną pomoc dla Twojego dziecka. Zwerbuj nauczycieli, terapeutów i wychowawców, o ile to możliwe, aby podzielić się z nimi odpowiedzialnością za codzienne obowiązki edukacyjne. Rozmawiaj również z rodziną i przyjaciółmi o trudnościach dziecka w nauce.
Niektórzy rodzice utrzymują problemy dziecka w tajemnicy, co może, nawet przy najlepszych intencjach wyglądać na poczucie wstydu czy winy. Dalsza rodzina czy znajomi mogą nie zrozumieć sytuacji lub myśleć, że zachowanie dziecka wynika z lenistwa lub nadpobudliwości. Gdy będą jednak świadomi tego, co się dzieje, mogą wspierać postępy dziecka.
4. Podejmij aktywną rolę w edukacji dziecka
W dobie cięć budżetowych i niedofinansowanych szkół Twoja rola w kształceniu dziecka jest ważniejsza niż kiedykolwiek. Musisz zdawać sobie sprawę z ograniczeń systemu szkolnego. Nie czekaj, żeby ktoś inny był odpowiedzialny za Twoje dziecko i dostarczanie mu pomocy niezbędnych do nauki.
Lepiej z góry przyjąć, że sytuacja Twojego dziecka w szkole nie będzie idealna. Usługi edukacyjne, jakie dziecko otrzymuje, nie muszą być dokładnie takie, jak sobie wyobrażasz. Spróbuj zrozumieć, że szkoła jest tylko częścio odpowiedzialna za rozwiązywanie problemów edukacyjnych Twojego dziecka. Twoja postawa - wsparcie, otucha i optymizm - będzie miała najbardziej trwały wpływ na Twoje dziecko.
5. Skoncentruj się na mocnych stronach, nie na słabościach
Twoje dziecko nie jest zdefiniowane przez trudności w uczeniu się. Na pewno ma wiele mocnych stron. Skoncentruj się na jego uzdolnieniach i talentach. Życie dziecka i rozkład zajęć nie powinny skupiać się wokół szkolnych problemów. Rozwijaj działalność, w której ono się wyróżnia, poświęcaj na nią dużo czasu.
6. Określ, w jaki sposób Twoje dziecko uczy się najlepiej
Każdy ma swój własny, niepowtarzalny styl uczenia się, kanał, którym informacje docierają najłatwiej i najszybciej. Niektórzy ludzie najlepiej uczą się poprzez patrzenie lub czytanie, drudzy poprzez słuchanie, a jeszcze inni za pomocą działania. Możesz pomóc dziecku określić jego podstawowy styl uczenia się oraz podjąć kroki, by był on stosowany w klasie i podczas pracy w domu.
7. Liczy się sukces w życiu, a nie sukces w szkole
Sukces oznacza różne rzeczy dla różnych ludzi, ale Twoje nadzieje i marzenia na temat przyszłości dziecka prawdopodobnie wykraczają poza dobre oceny w dzienniczku. Chodzi o to, że sukces w życiu zależy od - owszem - również od nauki, ale także zdrowego poczucia własnej wartości, umiejętności pytania i proszenia oraz przyjmowania pomocy, zdolności tworzenia zdrowych relacji z ludżmi i innych cech, które nie są tak łatwe do oszacowania, jak szkolne stopnie.
8. Kształtuj zdrowe nawyki
Nawyki dziecka w dziedzinie jedzenia, snu i ćwiczeń fizycznych mogą być ważniejsze, niż myślisz. Jeśli dzieci nie odżywiają się prawidłowo i nie mają wystarczającej ilości snu i ćwiczeń, trudno im się skupić, skoncentrować i ciężko pracować.
Ćwiczenia fizyczne - sport jest nie tylko dobry dla ciała, również dla umysłu. Regularna aktywność fizyczna podnosi nastrój, energię i jasność umysłową. Zachęć dziecko do aktywności na świeżym powietrzu, sportu i zabawy. Regularne ćwiczenia pomogą mu zachować koncentrację i dobry humor przez cały dzień. Wysiłek fizyczny jest również doskonałym antidotum na stres i frustrację.
Dieta - zdrowe, bogate w składniki odżywcze posiłki pomogą dziecku wzrastać i rozwijać się. Dieta pełna całych ziaren, owoców, warzyw i chudego białka pomoże zwiększyć skupienie. Upewnij się, że dziecko zaczyna dzień od dobrego śniadania i nie przekracza czterech godzin przerwy między posiłkami lub przekąskmi. Dzięki temu utrzyma stabilny poziom energii.
Sen - każde dziecko będzie miało problemy z uczeniem się, jeśli nie jest wypoczęte. Dzieci potrzebują więcej snu niż dorośli. Przedszkolaki potrzebują średnio 11-13 godzin snu na dobę, gimnazjaliści 10-11 godzin, a nastolatki 8 -10 godzin. Zwróć uwagę, że rodzaj światła emitowanego przez ekrany (komputery, telewizory, iPody i iPady, przenośne odtwarzacze wideo itd.) aktywuje mózg, więć należy wyłączać te urządzenia co najmniej godzinę lub dwie przed snem.
Oprócz zdrowych nawyków fizycznych, trzeba wpajać dzieciom zdrowe nawyki emocjonalne. Tak jak ty, mogą być sfrustrowane i przemęczone przyswajaniem wiedzy. Daj im możliwość wyrażania gniewu, frustracji i poczucia zniechęcenia. Słuchaj, kiedy chcą rozmawiać i stworzaj atmosferę otwartości. To pomoże im nazywać swoje uczucia, a ostatecznie uspokoić się i regulować silne emocje.
9. Dbaj o siebie
Czasami najtrudniejszą częścią rodzicielstwa jest pamiętać, aby dbać o siebie. Łatwo jest dać się wciągnąć w to, czego potrzebuje dziecko, zapominając o własnych potrzebach. Ale jeśli nie dbasz o siebie, łatwo możesz się wypalić. Ważne jest, aby zaspokajać swoje fizyczne i emocjonalne potrzeby tak, żeby stanowić dobre środowisko dla dziecka. Nie pomożesz mu, jeśli będziesz zestresowana i emocjonalnie wyczerpana. Kiedy jesteś spokojna i skoncentrowana lepiej porozumiesz się z dzieckiem i pomożesz mu zachować spokój i koncentrację.
Twój partner, przyjaciele i rodzina mogą okazać się pomocni, ale naucz się prosić o pomoc, gdy jej potrzebujesz. Znajdź codziennie czas tylko dla siebie, odpocznij. Dołącz do grupy wsparcia, zachęta i rada od innych rodziców, którzy mają podobne problemy, mogą być bezcenne.
