Agorafobia oznacza strach przed przebywaniem w miejscach publicznych, zwłaszcza takich, z których trudno się wydostać (jak środki publicznego transportu, sale wykładowe) i często występuje bezpośrednio po napadach paniki, powodując zachowania unikające wobec otoczenia.

Człowiek po ataku panicznego lęku ma ochotę „zapaść się pod ziemię”, odczuwa potrzebę izolacji porównywalną ze wstydem, niechęć do jakichkolwiek kontaktów interpersonalnych.