Zjawisko mobbingu występuje również w szkole, w środowisku uczniowskim czy w relacjach pomiędzy uczniami a nauczycielami. Długofalowe, trwające kilka miesięcy dokuczanie ciągle tej samej osobie można nazwać mobbingiem. Sprzyjają mu zamknięte klasowe środowiska, konieczność podporządkowania się normom, wielogodzinne przebywanie razem i realizowanie wytyczonych zadań. Wykreowanie ofiary mobbingu pozwala przelewać na nią społeczne żale, rozczarowania i frustracje.

Ofiary szkolnego prześladowania to najczęściej dzieci wyróżniające się jakimiś cechami fizycznymi - otyłe, rudowłose, dziwnie ubrane, mające wady wymowy. Również dzieci słabsze fizycznie, nieśmiałe, przewrażliwione, małomówne, wycofane, wstydliwe i nieszczęśliwe, wysokolękowe, samotne. Mobbing szkolny przebiega według pewnego schematu. W początkowej fazie dziecko usiłuje się bronić. W kolejnej spełnia pasywnie rolę kozła ofiarnego. Kończy się zazwyczaj eliminacją ofiary, która sama ucieka, na przykład zaczyna wagarować albo zmienia szkołę.

Zapobieganie mobbingowi jest bardzo ważne i możliwe poprzez właściwą integrację oraz rozwijanie kompetencji komunikacyjnych.