Samookaleczaniem nazywamy celowe, świadome uszkodzenia własnego ciała, za pomocą nacinania skóry, przypalania etc. Jest spowodowane tendencjami autoagresywnymi, pojawiającymi się w wyniku zaburzeń psychicznych, między innymi osobowości (borderline) czy depresyjnych.
Schizofrenia jest ciężką i destrukcyjną chorobą psychiczną. Jej istotę stanowią zburzenia treści myślenia, spostrzegnia, ekspresji emocjonalnej, rozpad integracji psychicznej osobowości i woli, nieprawidłowości motoryczne oraz wycofnie się ze świata społecznego do własnego wnętrza poprzez utratę kontaktu z rzeczywistością.
Postać zdezorganizowna (schizofrenia hebefreniczna) zwykle pojawia w młodszym wieku niż inne postacie i prowadzi do poważniejszej dezintegracji osobowości. Jak sama nazwa wskazuje, wzorzec ten charakteryzuje się głównie chaotyczną, pozornie bezcelową mową i zachowaniem.
Postać katatoniczna charakteryzuje się przemiennością okresów skrajnego zamknięcia oraz skrajnego pobudzenia, choć w niektórych wypadkach dominuje jedno z tych zachowań.
Zaburzenie stresu ostrego występuje wówczas, gdy osoba przeżyła dramatyczną sytuację lub była jej świadkiem. Zetknęła się ze śmiercią, bezpośrednim zagrożeniem życia, okaleczeniem albo doświadczyła zagrożenia własnej integralności fizycznej i integralności fizycznej osób trzecich. Czuła silny strach, bezradność i przerażenie.
PTSD (ang. posttraumatic stress disorder), podobnie jak zespół stresu ostrego, może pojawić się wówczas, gdy osoba przeżyła dramatyczną sytuację lub była jej świadkiem. Jednocześnie jej reakcją był silny strach, poczucie bezradności i przerażenie.
Doświadczanie długotrwałegu stresu w pracy prowadzi do wypalenia zawodowego, czyli poczucia chronicznego zmęczenia i zniechęcenia, brakiem radości z wykonywanych zajęć, instrumentalnym traktowaniem ludzi.
Psychoterapia jest metodą wspomagania i leczenia ludzkiej psychiki. Można ją stosować w celu rozwoju emocjonalnego i osiągnięcia satysfakcjonującego zdrowia psychicznego, zwanego dobrostanem, jak i zaburzeń psychicznych, takich jak depresja czy stany lękowe, problemach osobowościowych oraz w szerokim zakresie sytuacji, które niosą ze sobą zagrożenie dla zdrowia psychicznego.
Wskazaniami do psychoterapii mogą być takie okolicznośći jak nadmierny stres, nieporozumienia w pracy, zaburzone relacje rodzinne, brak satysfakcji z życia uczuciowego, traumatyczne przeżycia czy też trudności z radzeniem sobie w sytuacjach życiowych takich jak n.p. choroba czy śmierć bliskiej osoby.
Celem psychoterapii jest zidentyfikowanie, określenie i zmiana tych elementów odczuwania, myślenia i działania klienta, które wpływają negatywnie na jego funkcjonowanie.
W obecnych czasach psychoterapię coraz częściej podejmują ludzie, którzy dobrze sobie radzą w życiu lecz chcą się doskonalić, rozwijać lub dla zachowania higieny psychicznej .
Psychoterapia jako metoda wspomagania i leczenia ludzkiej psychiki, jest narzędziem umożliwiającym rozwój emocjonalny i osiągnięcie satysfakcjonującego zdrowia psychicznego oraz relacji z ludźmi.
Coaching nie ma na celu pomocy klientowi z problemami natury psychicznej, ani nie zajmuje się pomocą w trudnych emocjonalnych sytuacjach. Jest on wsparciem w osiągnięciu przez klienta jak najlepszych wyników, wykorzystując do tego jego zasoby.
Psychoterapia ma formę cyklicznych spotkań specjalisty z klientem (tak w psychologii nazywa się odbiorcę usług psychologicznych), bądź klientami. Opiera się na celowych, świadomie zaplanowanych i popartych teorią interwencjach w sposób myślenia, działania i struktury osobowości. Głównym narzędziem psychoterapeutycznym jest rozmowa, poprzez którą pomiędzy psychoterapeutą a klientem nawiązuje się relacja, oparta na szczerości i zaufaniu. Psychoterapia jest leczeniem niefarmakologicznym ( leki może wypisywać tylko lekarz psychiatra).
Coaching, podobnie jak psychoterapia ma formę cyklicznych spotkań, różnych pod względem częstotliwości. Terapia trwa znacznie dłuzej (od kilku miesięcy, nawet do kilku lat), sesje odbywają się średnio co tydzień. Proces coachingowy trwa znacznie krócej (zazwyczaj od kilku do kilkunastu sesji, w zależności od realizowanego celu).
Proces coachingu polega na wspólnym ustaleniu celu, formy, ale również oczekiwań wynikających ze wspólnej pracy. Podczas coachingu coach uzyskuje informacje od klienta, które w późniejszym etapie procesu są wykorzystywane do samouświadamiania klienta, co pozwala mu dokonywać trafnych wyborów i podejmować skuteczne działania.
Każdy może potrzebować wsparcia psychologicznego na pewnym etapie swojego życia. Psycholog lub psychoterapeuta pomaga zarówno osobom cierpiącym na zaburzenia, jak i zdrowym.
Osoby zdrowe mogą potrzebować wsparcia w sytuacjach kryzysowych, po traumatycznych wydarzeniach, które przeżyli, bądź byli ich świadkami. Często również decydują się na terapię, ponieważ nie czyją się wystarczająco szczęśliwe, nie realizują swego życiowego potencjału, szukają dróg rozwoju i wglądu w siebie.
Na psychoterapię trafiają również osoby spełniające kryteria rozmaitych zaburzeń psychicznych, na przykład na depresji, stanów lękowych, mający problemy z osobowością, uzależnionieniem czy kontrolą impulsów.
Z coachingu korzystają osoby pragnące zwiększenia satysfakcji z życia. Chcą one polepszyć swoje rezultaty, czy to w życiu osobistym, czy zawodowym. Pomoc coacha to usprawnienie rozwoju klienta. Na przykład jeżeli osoba boi się wystąpień publicznych, coach pomoże jej dostrzec własne zasoby i możliwości, które pozwolą na efektywne zmaganie się z własną fobią. Jednak jeżeli lęk przed wystąpieniami publicznymi jest objawem szerszych trudności, psychoterapia pomoże w przezwyciężeniu fobii, jak również kwestii leżących u podłoża tej trudności.
Coach nie oferuje pomocy w rozwiązywaniu problemów natury psychicznej. Wsparcie coacha polega na pomocy w inicjowaniu działań, prowadzących do osiągnięcia celów wyznaczonych przez klienta (zwanego też coachee).
Czasu trwania psychoterapii nie sposób precyzyjnie ustalić, może ona trwać od kilku tygodni do kilku lat. Długość leczenia zależy zarówno od złożoności problemu, jak i od podejścia teoretycznego specjalisty.
Terapia krótkoterminowa ma zastosowanie wówczas, gdy chcesz zmienić swój sposób reagowania w konkretnej sytuacji, lub jeśli Twój problem jest związany z bieżącymi wydarzeniami, często o charakterze kryzysu.
Natomiast jeśli sprawa, z którą zgłaszasz się do specjalisty jest bardzo skompikowana i przetrwała, tkwi korzeniami w bolesnych wydarzeniach z przeszłości, wówczas leczenie trwa dłużej. Przyjmuje się, że aby trwale zmienić elementy osobowośći oraz zmodyfikować utrwalone wzorce zachowania, potrzeba co najmniej dwóch lat regularnych spotkań.
Sesja terapeutyczna zazwyczaj trwa zazwyczaj 50 minut, niekiedy 1 godzinę zegarową. Zależy to od terapeuty, jego sposobu pracy i podejścia terapeutycznego. Jednak i w tym zakresie nie ma twardych reguł i dobrze jest uzgodnić długość sesji przed pierwszym spotkaniem. Warto też zaznaczyć, że sesje grup terapeutycznych mogą trwać dłużej i niektóre pracują intensywnie nawet po kilka godzin dziennie.
Zazwyczaj spotkanie odbywa się raz w tygodniu, ale nie obowiązują żadne restrykcyjne reguły regulujące intensywność kontaktów. Lepiej zapytać o sugerowaną częstotliwość sesji konkretnego specjalistę.
Pamiętaj, że psychoterapia jest z reguły działaniem długoterminowym. Poza nią istnieje poradnictwo i konsultacje psychologiczne, które nie wiążą się z koniecznością cyklicznych czy regularnych spotkań.
Istnieje wiele rodzajów coachingu, dotyczących różnych sfer ludzkiego życia. Portal mojapsychologia.pl skupia się na promocji rozwoju indywidualnego jednostki w świecie i relacjach społecznych. Oto rodzaje coachingu zajmujące się tą tematyką:
Life coaching koncentruje się na stawianiu i osiąganiu osobistych celów, które obejmują plany na życie, związki i relacje, a także wszelkie aktywności związane z życiem prywatnym.
Couple coaching skierowany jest do par, skupia się na funkcjonowaniu związku, ale również na jednostkach w relacjach.
Teen coaching jest formą coachingu, gdzie pracuje się z nastolatkami. Jest to sposób na stawianie sobie celów zarówno w życiu osobistym młodego człowieka, jak i edukacyjnym.
Podejście terapeutyczne, w którym uczy się osobę modyfikowania swoich procesów fizjologicznych, nosi nazwę biologicznego sprzężenia zwrotnego (biofeedbeck)
Chcesz być na bieżąco z wydarzeniami i newsami psychologicznymi?
Zapisz się do newslettera!
Serwis na swoich stronach www wykorzystuje m.in. pliki cookies w celu zapewnienia Ci maksymalnego komfortu podczas przeglądania serwisu i korzystania z usług. Jeśli kontynuujesz przeglądanie naszej strony bez zmiany ustawień przeglądarki, przyjmujemy, że wyrażasz zgodę na użycie tych plików. Jednak zawsze możesz zmienić ustawienia przeglądarki decydujące o ich użyciu.
Dowiedź się więcej